Termin „most” oznacza u Neuhausa ustalenie aparatu ruchowego pozwalające na przekazywanie impulsu płynącego z barku do dna klawisza. Chociaż bardzo obrazowe, ma to porównanie jeden mały mankament, gdyż sugeruje statyczność dużego, nieruchomego obiektu, podczas gdy w rzeczywistości ręka nie tkwi nieruchomo na dnie klawiatury, tylko bywa tam oparta, najczęściej na ułamki sekund.

Uzyskanie „mostu” polega - w największym uproszczeniu - na delikatnym i impulsowym rozwieraniu w łokciu ramienia i przedramienia (temat ten jest szczegółowo omówiony w rozdziale 1). Należy też zdać sobie sprawę z kolejności powstawania zjawisk fizycznych: „most”, czyli oparcie barku, jego „kontakt” z dnem klawisza, powstaje dopiero PO zabrzmieniu struny. Uzyskanie dźwięku wyprzedza więc „most” o kilka milisekund. Dlaczego tak się dzieje? Przeczytaj punkt 3.2 rozdziału 3.

„Żuraw” oznacza przeciwieństwo „mostu”, czyli stan, w którym ręka jest zawieszona nad klawiaturą bez żadnego punktu oparcia. W tej pozycji ręka pozostaje średnio przez 90-95% czasu gry (tzw. szybowanie). Na temat legato zob. również p. 5.3.3.1.

Im szybciej się gra, tym bardziej zwiększa się przemienność most/żuraw, przybierając w najszybszych przebiegach formę tzw. trzęsienia ramieniem, czyli bardzo częstych impulsów płynących z barku - por. 6.4.3.