Henryk Neuhaus (1888-1964)
● „Sztuka pianistyczna”, PWM, Kraków 1970
Książka ogólnie uznana za „biblię” pianisty. We Francji jest ciągle dostępna - szkoda, że nikt w Polsce nie pomyślał o jej wznowieniu. Na pocieszenie dodam, że francuskie tłumaczenie nie jest jednak dokładne i pomija wiele ważnych fragmentów. Na szczęście dla młodych można ostatnio znaleźć „Sztukę pianistyczną” w internecie - i to zarówno w polskiej, jak w oryginalnej wersji. UWAGA! Mimo niezaprzeczalnych wartości, książka ta zawiera dwa poważne błędy merytoryczne wynikające moim zdaniem z XIX-wiecznych tradycji pedagogiki pianistycznej. Dotyczą one problemów bezwładności ręki i pracy nóg, o czym będzie mowa w tym serwisie. Neuhaus oczywiście dobrze wiedział, jak należy grać, ale pewne ważne szczegóły techniki fortepianowej opisał w sposób, który może wprowadzić w błąd niedoświadczonego pianistę. Nie należy więc podchodzić do tej pracy bezkrytycznie.

Czesław Sielużycki (1921-2006) Ten link kieruje tylko do początku życiorysu, całość
jest dostępna na stronach 3 i 4 (72 i 73) tego pliku pdf. ● „Ręka pianisty - fizjologiczne podstawy techniki”, PWM, Kraków 1982
Autor - lekarz i pianista, uczeń Witolda Małcużyńskiego, Raula Koczalskiego i Józefa Turczyńskiego - przedstawia bardzo szczegółowo problemy techniki pianistycznej od strony naukowej, z zastosowaniem wielu rysunków anatomicznych i wzorów fizycznych oraz powołując się na liczne publikacje specjalistyczne (m.in. H.Neuhausa, E.J.Bacha, J.Gáta, J.Hofmanna). Książkę tę ofiarował mi kiedyś mój drugi z kolei profesor, Jerzy Godziszewski, ale przyznam szczerze, że dopiero ostatnio znalazłem wystarczająco dużo czasu, aby „wgryźć się” w poruszane w niej problemy.