1. Sonata h-moll

Sposób Prof. Woytowicza: patrzeć na czarne klawisze ( w przykładach).
Zob. ćwiczenie po lewej (kliknij na nuty) lub = bark skacze pierwszy (wyprzedza jednostki dalsze). Trzeba odczuć, że łokieć skacze wyżej niż palce (przykład nutowy poniżej).

1.2Takty 8-9 - rytm

Wielu pianistów gra takt 8 w taki sposób, jakby nie wiedzieli, że Liszt znał dobrze różnicę między i
Oraz że potrafił dokładnie zapisać to, co chciał usłyszeć! Otóż w takcie tym występują dwie grupy oktaw - a i b. Obie mają identycznyrytm:Grupa pierwsza(a), zagrana LR>PR, jest tak łatwa, że każdy może ją bez trudu wykonać niezwykle szybko: Druga (b) jest tak trudna, że nikt nie jest w stanie jej zagrać z taką samą prędkością  - jest to fizycznie niemożliwe. I.Założenie generalne: obie inicjalne szesnastki MUSZĄ mieć jednakowy czas trwania. II.Ponieważ w rytmie punktowanym matematycznie wyliczone szesnastki nie brzmią dobrze, ich czas trwania powinien być tutaj nieco - podkreślam: NIECO - krótszy od /4, ale jednak dłuższy od
aby nie zmienić wartości nuty. Można to zapisać matematycznie /4 > > III.Zuwagi na trudność wykonania grupy b, to do niej należy dostosować długość zaczynającej grupę a, aby osiągnąć rytm dokładnie wyrównany. ►Niektórzy pianiści grają w tym celu grupę a tylko lewą ręką (zob. trzy ostatnie wideo z listy poniżej), co daje gwarancję regularności rytmu, ale jest dużo trudniejsze. Nie jest to konieczne - wystarczy zwrócić uwagę na wyrównanie obu grup, a przede wszystkim, grając LR>PR, nie dać się ponieść łatwości wykonania i nie ścieśnić grupy a.

2. Mazeppa

3. Feux-follets